Korespondencja z prof.Piotrem Glińskim, Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego

RZECZPOSPOLITA POISKA

Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Pan prof. Jerzy Marchwiński

Wielce Czcigodny Panie Profesorze,

proszę przyjąć gratulacje oraz moc serdecznych myśli z okazji wspaniałego jubileuszu Pańskich urodzin.

W kolejnych dekadach swej bogatej — iście renesansowej — działalności na rzecz polskiej kultury, przysporzył Pan naszej muzyce prestiżu o zasięgu międzynarodowym. Wspaniałe koncerty, którymi obdarował Pan melomanów w renomowanych salach koncertowych Polski i Świata, często partnerując solistom najwyższego formatu na czele z szanowną małżonką, Maestrą Ewą Podleś czy artystami takimi jak Wanda Wiłkomirska i Konstanty Andrzej Kulka, zapisały się złotymi zgłoskami w historii muzyki polskiej ostatnich dekad. Pamiętamy Pańskie kreacje — arcydzieła doskonale znane, o ustalonych tradycjach wykonawczych, które dzięki Pańskiemu twórczemu podejściu brzmiały zaskakująco świeżo, zachwycając nowymi rozwiązaniami w dziedzinie kształtowania barwy dźwięku, artykulacji, operowania agogiką czy budową wyrafinowanych konstrukcji fakturalnych.

Ogromny zachwyt budzą także liczne Pańskie kreacje zarejestrowane na płytach CD oraz nagrania dokonane dla polskich i światowych rozgłośni radiowych oraz stacji telewizyjnych. Bogaty repertuar, w którym zachwycał Pan melomanów pięciu kontynentów, to dzieła zarówno klasyczne, jak i współczesne, zawsze ze znaczącym udziałem utworów muzyki polskiej. Z najwyższym uznaniem i szczerym wzruszeniem przywołujemy nadzwyczajne emocje towarzyszące koncertom Kwartetu Mistrzów. Ogromny talent pianistyczny, nienaganny gust i smak, bogata wyobraźnia, to tylko nieliczne atrybuty artystycznej doskonałości, dzięki której jest Pan wielkim autorytetem zarówno dla środowiska polskich muzyków, jak i dla słuchaczy.

Proszę przyjąć także wyrazy wdzięczności z racji prowadzonej z pasją, ogromnym rozmachem i sukcesami działalności pedagogicznej. Jako wychowanek, uchodzącego za czołowego architekta polskiej kameralistyki patrona Akademii Muzycznej w Łodzi, prof. Kiejstuta Bacewicza oraz prof. Marii Wiłkomirskiej, przez wiele lat prowadził Pan klasę mistrzowską w swojej macierzystej uczelni, Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Ukształtowane przez Pana liczne grono wybitnych absolwentów z sukcesem przekazuje Pańskie idee kolejnym generacjom pianistów. Nie sposób nie wspomnieć także Pańskich bezcennych, mających w skali Europy charakter unikatowy, publikacji z zakresu sztuki partnerstwa w muzyce, tematu o fundamentalnym znaczeniu dla rozwoju kultury muzycznej. Maestro, proszę przyjąć najszczersze życzenia wielu kolejnych sukcesów oraz wszelkiej pomyślności w życiu osobistym.

Z wyrazami szacunku