Katedra Kameralistyki Fortepianowej (KKF) Podstawa ideowa. Powinności

Katedra Kameralistyki Fortepianowej (KKF).

                                      Podstawa ideowa. Powinności

1.      Zakres działania KKF obejmuje wszelkie niesolowe formy artystycznej aktywności wykonawczej pianisty, a więc to, co tradycyjnie określane jest mianem akompaniamentu, rozmaite możliwe kombinacje zespołów instrumentalnych z fortepianem, korepetycje na wszystkich szczeblach edukacji muzycznej instrumentalistów i wokalistów, oraz tzw. coaching, czyli specyficzną formę współpracy pianisty ze śpiewakiem w teatrach operowych lub prywatnie.

2.      KKF promuje ideę partnerstwa, jako optymalną relację pomiędzy wykonawcami.

3.      Relacje typu solista – akompaniator, są eliminowane z aktywności KKF. Pojęcie akompaniamentu, jest w zasadzie ograniczone wyłącznie do relacji pomiędzy elementem wiodącym i wtórującym utworu.

4.      KKF ma charakter problemowy, tzn. problemy profesjonalne i artystyczne są preferencyjne wobec problemów socjalno-bytowych.

5.      KKF nie jest własnością Kierownika, lecz całego gremium. Powinnością Kierownika jest rozwiązywanie kwestii merytorycznych i organizacyjnych, związanych z funkcjonowa-niem KKF. W sprawach artystycznych, rola ta winna mieć charakter  stymulowania, bardziej niż kierowania sensu stricto.

6.      KKF winna zapewnić całemu gremium możliwości nieskrępowanego rozwoju w klimacie poszanowania indywidualnych odrębności. KKF winna zagwarantować, aby każdy z jej członków mógł wypowiadać swoje myśli i refleksje w poczuciu wolności i w przekonaniu, że cokolwiek powie, nie zostanie użyte przeciwko niemu.

7.      KKF jest narzędziem, które może ułatwić skuteczne rozwiązywanie problemów organizacyjnych i formalnych, w relacjach z władzami zarządzającymi  środowiskiem edukacji muzycznej.

8.      KKF jest otwarta na współpracę i dialog z innymi, pokrewnymi organizmami uczelnianymi, krajowymi i zagranicznymi, kształcącymi pianistów w zakresie grania zespołowego.

9.      Wprawdzie naczelnym celem KKF jest kształcenie artystów, mistrzów gry zespołowej, ale jedną z powinności, jest również przygotowanie do pracy w roli coacha i pianisty-koreptytora, współpracującego z wokalistami i instrumentalistami w całym ich procesie dydaktycznym. Ze względu na ograniczenia wynikające z napiętego toku studiów i konieczność przyswojenia sobie wielu informacji, przygotowanie takie może mieć charakter propedeutyczny.

10.  KKF prowadzi dialog ze środowiskiem pianistów- korepetytorów współpracujących z wydziałem instrumentalnym i wokalnym. Pożądaną byłaby oddzielna forma organizacyjna w łonie KKF, np. Zespól Pianistów-Korepetytorów, który zajmowałby się sprawami merytorycznymi i bytowymi tego środowiska.