poniedziałek, 22 listopada 2021

BIOGRAM 2022 (21.11.2021)

  

BIOGRAM 2022 (21.11.2021)

 

Marchwiński Jerzy Władysław
profesor na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie O: pianista, kameralista, nauczyciel akademicki; B: Truskolasy, 06.01.1935; P: Władysław - pochodził z rodziny rolniczej, w wieku kilkunastu lat zapragnął zostać organistą, dowiedział się o szkole dla organistów, którą prowadził Ludwik Wawrzynowicz w Częstochowie, ten jednak wybuchnął śmiechem, bo przywykłe do pługa palce nie mieściły się między klawiszami, ale ojciec nauczył się grać aż do poziomu utworów Jana Sebastiana Bacha, nauczył się łaciny i ukończył Szkołę Wawrzynowicza oraz otrzymał posadę organisty w Kalei, koło Częstochowy, a następnie na Lisińcu w Częstochowie; Zofia - wychowawczyni przedszkola; siostra Barbara - lekarz stomatolog; MS: Ewa Podleś - śpiewaczka operowa, kontralt, występuje na największych scenach operowych świata; Ch: Anna Maria; Ewa Maria; wnuki: Julian, Emilia, Mateusz, Zofia; E: pierwszym nauczycielem był ojciec, któremu w czasie okupacji udało się zdobyć małą fisharmonię i pokazać synowi to i owo z podstaw muzyki, pierwszym kontaktem i zachwytem nad brzmieniem tego archaicznego instrumentu była kolęda "Mędrcy świata", którą ku zdumieniu rodziców zagrał ze słuchu dwu ręcznie, ojciec nauczył kilkulatka podstawowych nazw nut; w latach 1947 - 1952 pobierał lekcje u pianistki Stefanii Borkowskiej, początkowo prywatne, a następnie w szkole muzycznej. Wśród jej uczniów byli wówczas m.in. Krzysztof Komeda, Andrzej Jasiński (przyszły mentor Krystiana Zimermana); 1949 - 1951 LO im. Romualda Traugutta w Częstochowie; 1953 - 1958 Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Warszawie w klasie fortepianu pod kierunkiem Marii Wiłkomirskiej i kameralistyki fortepianowej pod kierunkiem Kiejstuta Bacewicza, swoje umiejętności doskonalił także u Carla
Zecchi’ego w Salzburgu i Taorminie; Ca: 1954 - 2005 działalność dydaktyczna w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej/od 1979 roku Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie, założyciel i jednocześnie kierownik Katedry Kameralistyki Fortepianowej, od 1984 na stanowisku profesora zwyczajnego, Senat AM przyznał mu zaszczytny tytuł "dożywotniego honorowego profesora Akademii"; w latach 1968-83, wyłączny partner skrzypka Konstantego Andrzeja Kulki, w latach 1974 - 1981 muzyk Kwartetu Polskiego Radia i Telewizji zwanego przez Jerzego Waldorffa Kwartetem Mistrzów wraz ze skrzypkiem - Konstantym Andrzejem Kulką, altowiolistą - Stefanem Kamasą i wiolonczelistą - Romanem Jabłońskim; ponadto występował z najwybitniejszymi polskimi artystami w tym m.in. Krystyną Szczepańską, Stefanią Woytowicz, Haliną Słonicką, Edmundem Kossowskim, Andrzejem Bachledą, Andrzejem Mrozem, Andrzejem Hiolskim, Teresą Żylis-Garą, Ewą Podleś, Wandą Wiłkomirską, Stefanem Kamasą) oraz muzykami zagranicznymi, takimi jak śpiewaczki Janine Micheau, Regine Crespin i Maureen Forrester (odbył z nią pierwsze z kilku tournée amerykańskich oraz grał wiele koncertów w Europie), skrzypkowie: Igor Ozim i Alfredo Campoli; nagrał ponad 25 płyt długogrających, większość nagrań ukazała się również na płytach CD, w tym wraz z Konstantym Andrzejem Kulką komplet dzieł na skrzypce i fortepian Karola Szymanowskiego, za które to nagranie obaj artyści otrzymali Nagrodę Prezesa Polskiego Radia i Telewizji, a także dokonał rejestracji archiwalnych dla Polskiego Radia, BBC, SFB, Bayerischer Rundfunk, WDR i innych; współpracował również z międzynarodowymi konkursami muzycznymi w Tuluzie, Monachium, Bilbao i Rio de Janeiro; wykładowca podczas kursów mistrzowskich w Mont Orford w Kanadzie oraz w Round Top w Teksasie, obecnie prowadzi liczne kursy mistrzowskie (m.in. w ramach warsztatów European Network of Opera Academies), w których zajmuje się kulturą wspólnego wykonywania i współpracy w oparciu o ideę muzycznego partnerstwa; WaCW: zainteresowania naukowe: partnerstwo muzyczne i między ludźmi; autor trzech książek poświęconych idei partnerstwa w muzyce: "O partnerstwie w muzyce", wyd. Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie 2001, "Partnerstwo w muzyce" (wyd. PWM 2010), "Kameralistyka fortepianowa" (wyd. Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie, 2014), a także autor szeregu publikacji poświęconych zagadnieniom kameralistyki fortepianowej i gry zespołowej publikowanych na łamach m.in. „Ruchu Muzycznego” oraz w Zeszytach Naukowych Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie; w tych publikacjach kładzie nacisk na postawę partnerstwa w muzyce jako podstawy gry zespołowej, omawia podstawowe problemy profesjonalne i psychologiczne partnerstwa, ponadto kładzie nacisk na zmianę myślenia w świadomości społecznej, która udział pianisty w grze zespołowej sprowadza do roli niemal wyłącznie akompaniatora, a jego zdaniem to obniża rangę pianisty, którego udział w grze zespołowej (w tym zwłaszcza w układach dwuosobowych) jest równoprawny i partnerski; wybrana dyskografia: Marta Ptaszyńska, Pieśni rozpaczy i samotności – Ewa Podleś (kontralt), Jerzy Marchwiński (fortepian), Polskie Nagrania CD 075,1991; Duety (Mendelssohn, Brahms, Schumann) – Ewa Podleś (kontralt), Joanna Kozłowska (sopran), Jerzy Marchwiński (fortepian), ISR 002; Karol Szymanowski, vol. 1-6, Polskie Nagrania, PN CD 067- udział w nagraniu pieśni i utworów kameralnych; zasiadał wielokrotnie w jury licznych krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych, w Polsce brał udział jako juror w znacznej większości konkursów muzyki kameralnej i konkursów wokalnych, w tym m.in. Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Stanisława Moniuszki oraz konkurs o Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego; Aw: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski; Złoty Krzyż Zasługi; Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis"; Nagroda I stopnia JM Rektora Akademii Muzycznej w Warszawie; Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki; Me: pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków SPAM, był członkiem Zarządu Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, powołał do istnienia i przez kilka lat sprawował obowiązki prezesa Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków we Francji (Association des Artistes Musiciens Polonais en France); inicjator powołania w Bydgoszczy Krajowego Centrum Kształcenia i Promocji Muzycznego Partnerstwa 2015; Ach: udane życie rodzinne, w tym m.in. 42 lata pożycia małżeńskiego; przebieg kariery naukowej i artystycznej, w tym m.in. wspólne koncerty razem z żoną, stworzenie Katedry Kameralistyki Fortepianowej w Akademii Muzycznej w Warszawie, wydanie książki "O partnerstwie w muzyce", nadanie tytułu profesora zwyczajnego przez Senat AM; LS: angielski, francuski; H: górski trekking; PMM: od lat 80. niemożność koncertowania na skutek dysfunkcji prawej ręki; zawarcie związku małżeńskiego 1980; narodziny córek i wnuków; RoS: Własnego autorstwa: "Toczę beznadziejną, przegraną walkę z nieuleczalną chorobą, która zwie się starość, co wcale mi nie przeszkadza zachwycać się Człowiekiem i uczestniczyć w cudzie Życia”. (I am fighting hopeless, losing battle with an incurable disease called Old age, but that does not stop me from marveling at the miracle of Life and being Human); Web: www.jerzy-marchwinski.blogspot.com



N: Nazwisko, T: Tytuł naukowy, PseudonimO: Zawód, B: Miejsce i data urodzenia, P: Rodzice, MS: Stan cywilny, Ch: Dzieci, GrA: Znaczący przodkowie, E: Edukacja, Ca: Kariera, CO: Członkostwa w firmach, WaCW: Publikacje, CaSA: Aktywności społeczne i prywatne, Aw: Odznaczenia, Me: Członkostwa, Ach: Sukcesy, LS: Znajomość języków, H: Hobby, PMM: Osobiste, wyjątkowe chwile, OA: Inne aktywności, RoS: Tajemnica sukcesu, Web: Strona www, PSN: Primary social network,

 

 

 

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz